พึงพิจารณาว่าทั้งเราและเขามีกรรมเป็นสมบัติของตน ทำกรรมอะไรไว้ก็ได้รับผลกรรมกรรมนั้น เริ่มพิจารณาตัวเองว่า เราโกรธแล้วไม่ว่าจะทำอะไร การกระทำของเราเกิดจากโทสะ ซึ่งเป็นอกุศลมูล กรรมของเราย่อมเป็นกรรมชั่วซึ่งก่อให้เกิดผลร้ายมีแต่ความเสียหาย ไม่เกิดประโยชน์ และเราต้องรับผลของกรรมนั้นต่อไป
อนึ่ง เมื่อเราจะทำกรรมชั่วที่เกิดจากโทสะนั้น ก่อนที่เราจะทำร้ายเขา เราก็ทำร้ายแผดเผาตัวเองเสียก่อนแล้วเหมือนเอามือทั้งสอง กอบถ่านไฟจะขว้างใส่คนอื่น ก็ไหม้มือของตนก่อน หรือ เหมือนกับเอามือ กอบอุจจาระจะไปโปะใส่เขา ก็ทำตัวนั่นแหละให้เหม็นก่อน
เมื่อพิจารณาความเป็นเจ้าของกรรมตนเองแล้ว ก็พิจารณาฝ่ายเขาบ้างในทำนองเดียวกัน เมื่อเขาโกรธเขาจะทำกรรมอะไรก็เป็นกรรมชั่ว และเขาก็ต้องรับผลกรรมของเขาต่อไป กรรมชั่วนั้นจะไม่ช่วยให้เราได้รับผลดีมีความสุขอะไร มีผลร้าย เริ่มตั้งแต่แผดเผาใจของเขาเองเป็นต้น
ในเมื่อต่างคนต่างมีกรรมเป็นของตนเอง เก้บเกี่ยวผลกรรมของตนเองอยู่แล้ว เราอย่ามัวคิดวุ่นวายอยู่เลย ตั้งหน้าทำแต่กรรมที่ดีไปเถิด
ที่มา : หนังสือทำอย่างไรจะหายโกรธ, พระพรหมคุณาภรณ์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น