ขั้นนี้เป็นวิธีการลงมือทำ เอาของตนเองให้แก่คนที่เป็นปรปักษ์ และรับเอาของปรปักษ์มาเพื่อตน หรือย่างน้อยอาจให้ของตนแก่เขาฝ่ายเดียว ถ้าจะให้ดียิ่งขึ้นควรมีปิยะวาจา คือ ถ้อยคำสุภาพ ไพเราะ ประกอบเสริมไปด้วย
การให้หรือการแบ่งปัน เป็นวิธีแก้ความดกรธที่ได้ผลชะงัด สามารถระงับเวรที่เคยผูกกันมาให้สงบลงได้ ทำให้ศัตรูกลายเป็นมิตร เป็นเมตตากรุราที่แสดงออกในการกระทำ ท่านกล่าวถึง อานุภาพที่ยิ่งใหญ่ของการให้ทานว่า
“การให้เป็นเครื่องฝึกคนที่ยังฝึกไม่ได้ การให้ยังสิ่งประสงค์ทั้งปวงสำเร็จลงได้ ผู้ให้ก้เบิกบานขึ้นมาหาด้วยการให้ ฝ่ายผู้ได้รับก็น้อมลงมาพบด้วยปิยวาจา”
เมื่อความโกรธเลือนหายความรักใคร่ก็เข้ามาแทน ความเป็นศัตรูกลายเป็นมิตร ไฟพยาบาทกลายเป็นน้ำทิพย์แห่งเมตตา ความแผดเผาเร่าร้อนด้วยทุกข์ที่รุมล้อมใจ ก็กลายเป้นความสดชื่น ผ่องใสเบิกบานใจด้วยความสุข
ที่มา : หนังสือทำอย่างไรจะหายโกรธ, พระพรหมคุณาภรณ์
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น